informacje o cookies!

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

Tutaj można się dowiedzieć, jakie to projekty, co jest ich celem i na jakim są etapie. Więcej informacji, czyli szczegółowe opisy, linki do dokumentów i konsultacji, można znaleźć klikając na tytuły.

Konferencja podsumowująca projekt

W dniu 17 grudnia br w Centrum Konferencyjnym Golden Floor w Warszawie odbyła się konferencja podsumowująca projekt „Wsparcie osób ze stwardnieniem rozsianym, w tym z niepełnosprawnościami sprzężonymi na rynku pracy”. W spotkaniu wzięli udział przedstawiciele Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz organizacji pozarządowych zajmujących się wsparciem osób ze stwardnieniem rozsianym, instytucji rynku pracy (m.in. powiatowych urzędów pracy), dziennikarze oraz osoby prywatne, zainteresowane problematyką aktywizacji zawodowej osób z SM.

Konferencję otworzyli przedstawiciele Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Partnerów realizujących projekt - Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego Oddział w Łodzi oraz Fundacji na Rzecz Chorych na SM im. bł. Anieli Salawy. Następnie odbyły się dwa panele dyskusyjne. Pierwszy pod hasłem: „Realizacja projektu – sukcesy, porażki, efekty i wnioski na przyszłość” drugi, na którym próbowano odpowiedzieć na pytanie „Czy projekt jest dla ludzi?”.

W pierwszym panelu udział wzięli m.in:

  • pani Krystyna Dowgiałło - członkini Grupy Sterującej Projektem, doradca Dyrektora CRZL
  • pani Monika Koza – koordynator projektu z PTSR Oddział łódzki,
  • pani Barbara Archacka - koordynator projektu z Fundacji na Rzecz Chorych na SM im. bł. Anieli Salawy,
  • pani Marzenna Gądek i pan Marcin Skroczyński – specjaliści ds. współpracy z pracodawcami
  • oraz pani Wioletta Kmieć Collect Consulting S.A. i pan Jakub Grzegorczyk - specjalista ds. monitoringu i ewaluacji PFRON.

Dyskusja toczyła się wokół zagadnień związanych z realizacją projektu, trudnościami w realizacji oraz sukcesami projektu. Ponadto paneliści rozważali, jakie powinny być działania podejmowane wobec osób niepełnosprawnych, by były skuteczne w aktywizacji nie tylko zawodowej, ale i społecznej.

W drugim panelu udział wzięli m.in.: chorzy na SM, ich bliscy oraz pracodawcy i osoby pracujące z uczestnikami:

  • pani Agnieszka Kopeć, pani Brygida Cinikas, pani Edyta Czajka, pani Marta Podleśna, pan Robert Gzyl, pan Maciej Kucia
  • oraz pani Małgorzata Fabiś (Fabiś Medical Center) oraz pani Natalia Stefanowicz (manager Hostelu Św. Brygidy), pani Marta Pindral (psycholog) i pani Anna Złomek (specjalista ds. współpracy z pracodawcami).

Informacja szczegółowa o panelach

W panelu dyskusyjnym pn: „Realizacja projektu – sukcesy, porażki, efekty i wnioski na przyszłość ” poruszono bardzo istotne zagadnienia i zadawano bardzo trudne pytania o przyszłość. W momencie, gdy projekty realizowane w ramach minionej perspektywy finansowej PO KL 2007-2013 kończą się bardzo ważne jest pytanie co dalej? Jak wykorzystać zdobyte doświadczenia w realizacji kolejnych projektów? Jak zadbać o to by wyniki badań i ewaluacji oraz doświadczenia w realizacji projektów systemowych były wykorzystywane dalej przy realizacji kolejnych projektów kierowanych do danych grup osób z niepełnosprawnościami? Jak należy kierować funduszami i wsparciem w ramach posiadanych zasobów by możliwe było udzielanie bardzo konkretnego wsparcia w sposób gospodarny, ciągły i celowany w sytuacji, gdy środki przeznaczane na ten cel są dużo niższe od dotychczasowych? Jaką rolę w tych działaniach powinien odegrać Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, jaką Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych? Wreszcie jak tworzyć skuteczną politykę społeczną i system wsparcia wobec bardzo różnych motywacji osób chorych czy osób z niepełnosprawnościami, do których pomoc jest kierowana? Co robić powinny instytucje państwowe i organizacje pozarządowe by możliwe były zmiany w aktywności społecznej i zawodowej osób z SM? Ponadto dyskusja toczyła się także wokół zagadnień związanych z realizacją projektu, napotykanymi trudnościami oraz tego co można uznać za sukces projektu.

Najważniejsze wnioski z dyskusji to ogromna potrzeba środowiska osób chorych i ich bliskich by realizować projekty. Są one odpowiedzią na ciągłe i niezaspokojone potrzeby środowiska. Bardzo trudne pytanie, które pozostaje to to jak realizować podobne projekty w przyszłości by pomoc była jak najbardziej skuteczna oraz jakie działania powinny podejmować instytucje państwowe by możliwa była zmiana systemowa w świadczeniu pomocy i opieki oraz wsparciu tej i innych grup osób z niepełnosprawnościami w Polsce?

Dyskusję prowadziła pani Katarzyna Deda (PFRON), a udział w niej wzięli pani Krystyna Dowgiałło (członkini Grupy Sterującej Projektem), pani Monika Koza (koordynator projektu - PTSR Oddział łódzki), pani Barbara Archacka (koordynator projektu z Fundacji Na Rzecz Chorych na SM im. bł. Anieli Salawy), pani Marzenna Gądek i pan Marcin Skroczyński (specjaliści ds. współpracy z pracodawcami) oraz pani Wioletta Kmieć (Collect Consulting S.A.) i pan Jakub Grzegorczyk (specjalista ds. monitoringu i ewaluacji PFRON).

Drugi panel pn. „Czy projekt jest dla ludzi?” prowadziła Anna Gryżewska (PFRON) a udział w nim wzięli chorzy na SM, ich bliscy oraz pracodawcy i specjaliści pracujący z uczestnikami projektu. Były to: pani Agnieszka Kopeć (uczestniczka projektu), pani Brygida Cinikas (uczestniczka projektu), pani Edyta Czajka (uczestniczka projektu), pani Marta Podleśna (uczestniczka projektu), pan Robert Gzyl (uczestnik projektu), pan Maciej Kucia (uczestnik projektu - bliski osoby z SM) oraz pani Małgorzata Fabiś (Fabiś Medical Center), pani Natalia Stefanowicz (manager Hostelu Św. Brygidy), pani Marta Pindral (psycholog) i pani Anna Złomek (specjalista ds. współpracy z pracodawcami).

Uczestnicy projektu opowiadając swoje historie mówili o tym dlaczego wzięli udział w projekcie. Co było dla nich trudne. Czego ich zdaniem zabrakło w projekcie, a co mogłoby być wprowadzone do projektów o podobnym charakterze, które będą realizowane w przyszłości. Z jakich form wsparcia skorzystali najwięcej. Uczestnicy panelu próbowali też odpowiedzieć na pytanie, czy projekty tego typu są potrzebne i czy powinny być realizowane? Czy są właściwym i skutecznym sposobem oddziaływania na chorych z SM? Ponadto w wątku poświęconym pracy zaproszeni do dyskusji pracodawcy próbowali odpowiedzieć na pytanie co było dla nich największą trudnością w zatrudnieniu osoby z niepełnosprawnością? Czego się obawiali? Czego ich zdaniem mogą obawiać się inni pracodawcy, którzy do tej pory jeszcze nie zatrudniali osoby niepełnosprawnej? Bardzo ważnym wynikiem tych rozważań było oddzielenie choroby, niepełnosprawności od motywacji do pracy – bowiem wszyscy - także chorzy biorący udział w dyskusji mówili o tym, że ważne jest nastawienie człowieka do pracy, jego chęci do pracy i przezwyciężania słabości, bez tego nawet najbardziej wyrozumiali pracodawcy nie mogą zatrudniać osób z niepełnosprawnościami. Niepełnosprawne osoby, które nie chcą pracować, które mają roszczeniowe podejście do życia - zdaniem niektórych panelistów - szkodzą całemu środowisku osób chorych na SM i utrudniają ich zrozumienie wielu osobom. Zaproszeni do dyskusji goście są wspaniałym przykładem tych chorych, którzy wszystko zawdzięczają sobie, okupując zdobycie wiedzy, wykształcenia, doświadczenia i pracy zarobkowej wielkim wysiłkiem i walką z samym sobą i swoimi słabościami. Historie te doskonale pokazują, że można pracować, robić to bardzo dobrze z zaangażowaniem bez taryfy ulgowej, jest to jedynie kwestią dyscypliny, samozaparcia i kultury pracy. Specjaliści, którzy wzięli udział w dyskusji mówili o sztywności myślenia – „Widzę siebie w bardzo określony sposób i nie umiem spojrzeć na siebie, na swoje możliwości z innej, nowej perspektywy. Widzę tylko to, co tracę przez chorobę i wiedza ta mnie paraliżuje”.

Pojawił się również w dyskusji bardzo istotny wątek osób bliskich osobom chorym, które nie tylko potrzebują bardzo konkretnego wsparcia w opiece nad chorym, ale same stanowią bardzo silne – niemniej jednak zapomniane i niedocenione - ogniwo aktywizacji chorego zarówno w sferze społecznej jak i zawodowej.


Prezentacja z konferencji

SM: powrócić na rynek pracy - Autor: Mateusz Różański