Na stronie znajdziesz najświeższe komunikaty z regionu dotyczące Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
Wojna w niebie - spektakl bez słów
Sobotnia, uroczysta premiera spektaklu „Wojna w niebie” przyciągnęła tłumy widzów do krakowskiej Cricoteki. Marta Mordarska-dyrektor Małopolskiego Oddziału PFRON, a także m.in. Tomasz Włodarski-Zastepca Dyrektora Małopolskiego Instytutu Kultury, Adam Stromidło -Prezes Oddziału Małopolskiego Polskiego Związku Głuchych oraz Anna Dymna podziwiali efekty kilkumiesięcznej pracy reżyserki i aktorów – osób niesłyszących i niedosłyszących. Oddział Małopolski PFRON był jednym z partnerów tego artystycznego przedsięwzięcia. Wydarzenie zapoczątkowało cykl wakacyjnych imprez kulturalnych o charakterze integracyjnym wspieranych przez Oddział.
Dla reżyserki spektaklu, Dominiki Feiglewicz, impulsem do pracy z osobami niesłyszącymi były zajęcia na krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych, prowadzone przez Krzysztofa Globisza, wybitnego polskiego aktora, który sam zmagał się z afazją-zaburzeniem funkcji językowych powstałym na skutek wylewu. Scenariusz spektaklu oparty jest na utworze „Wojna w niebie” Josepha Chaikina. Chaikin w wyniku afazji został wykluczony ze społeczeństwa, jednak nie przestawał tworzyć. Proces twórczy okazał się terapeutyczny – był procesem na drodze do odzyskania zdrowia. Chaikin rozpoczął naukę języka migowego.
„Wojna w niebie” jest dla mnie opowieścią o poszukiwaniu zrozumienia i porozumienia. Szukaniu tożsamości, problemach bycia niezrozumianym przez społeczeństwo Najważniejsze dla niej jest przywracanie miejsca w kulturze niesłyszącym. Kiedy myślimy o wykluczeniu z kultury, głównie rozważamy, jak przybliżyć ją widzom. A co z tymi, którzy przez barierę nie mogą wystąpić na scenie? - mówi reżyserka Dominika Feiglewicz.
Tekst Wojny w niebie został przetłumaczony na Polski Język Migowy. Zachowujący poetykę przekład, jest w pełni zrozumiały także dla osoby niesłyszące i niedosłyszące. Na scenie pokazano różne formy ekspresji: język migowy, gesty, emocje, ruch ciała, pantomima, a nawet spojrzenie. Istotny też był głos, który usłyszeli widzowie - nagranie Krzysztofa Globisza, który wspierał projekt. Spektakl by ł rodzajem eksperymentu społecznego, pozwolił na chwile odwrócić role. Dla aktorów, występujących w spektaklu było to spełnienie marzenia o podróży związanej ze sztuką. Marzeniem twórców była gra w teatrze, mieli ogromną chęć pokazać otoczeniu na co ich naprawdę stać. Pokazać, że osoby niesłyszące i niedosłyszące tworzą niezwykłe i pasjonujące rzeczy.
Galeria zdjęć
Data publikacji:
2018-07-02
